وای بر ما آدمیانی که ارزش خود و اطرافیانیمان را با پول می سنجیم .و فراموش کرده ایم که زندگی جز نگاه ِ عاشقانه ی مرد و زن به هم ، جز نگاه ِ سراسر مهربانی ِ مادر به فرزند و جز پیاده روی روی برگ های خشک شده در پاییز ِ دلپذیر ِ و جنگل نیست
جز خوردن نان و پنیر و گردو کنار مادر ، جز چای خوردن کنار مادر بزرگ ، جز ناخنک زدنبه کتلت ها و سیب زمینی های خلال شده دور از چشم مادر در آشپزخانه ، زندگی چیز دیگری نیست .
به خدا این ها را نمی فهمیم .نگاه کردمو دیدم سی ساله شدم .سی ساله که نه .
س ی ی ی ی ی ی ی ی ی سال . و روزهایی که تنها بودم را ، هدر رفته می دانم . روزهایی که درس خواندم ، برای کنکور ، برای ارشد و دکترا ، برای فلان آزمون ، همه را هدر رفته می دانم .
اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
برچسب : نویسنده : a-man-esf بازدید : 131