659

و اگر می نویسم، دوست دارم بدانی در خلأ دنیای بی‌‌ جاذبه از نبودنت، عجیب معلقم، می چرخم و می چرخم و می چرخم و در چشم‌ های ناباور یک سرگردان دلتنگ، کسی را می بینم شبیه خودم که هنوز عاشق کسی ست شبیه "تو" وجودی سایه وار و حضوری کمرنگ، حضوری بسیار بسیار کمرنگ که نوشتن برایش منصرف می کند مرا از مرگ و نبودن …